„Manus Dei (?) w opowiadaniu o uczcie Baltazara (Dn 5,1-30)”

w: Imago narrat.
Obraz jako komunikat w społeczeństwach europejskich,
red. S. Rosik, P. Wiszewski,
Acta Universitatis Wratislaviensis. Historia CLXI , Wrocław 2002, 203-207.

Celem artykułu jest odkrycie znaczenia symbolu ręki Bożej (manus Dei), która pojawiła się w wizji Nabuchodonozora zarejestrowanej przez Daniela. Autor stwierdza, że symbol ręki w Starym Testamencie posiada wiele odcieni znaczeniowych. W opowiadaniu o uczcie wystawionej przez Baltazara (Dan 5,1-30) czytelnik odnaleźć może trzy z nich: ręka pisząca na pałacowej ścianie symbolizuje moc Boga, zapowiada sąd nad bałwochwalczym władcą i jego królestwem oraz gwarantuje nieodwołalność tego wyroku, jak nieodwołalne są prawa ustanowione przez Boga. Dwa ostatnie aspekty łączą się ze sobą nierozerwalnie, gdyż celowość prawa leży przecież w wymierzaniu sprawiedliwości. Taka interpretacja znaczenia obrazu jest potwierdzona zarówno przez paralele biblijne (zwłaszcza tradycje o nadaniu prawa i wyjściu Izraela z Egipt) oraz pozabiblijne (ikonografia egipska i manuskrypty z Qumran). Paralele te również zostały omówione w artykule.

powrót